SYTUACJA

Joseph Conrad, czyli Józef Korzeniowski, wybitny pisarz i człowiek czynu, przez całe swoje życie kierował się hasłem „DO or DIE” – działaj, albo giń! Napis taki umieścił nawet na burcie jednego ze statków, którego był kapitanem – jako ilustrację swojego podejścia i tym samym oczekiwań wobec załogi.

Podejście to wydaje się być szczególnie warte promowania właśnie dziś, w świecie, w którym wszystko jest dostępne niemalże na wyciągnięcie ręki. Potencjalna możliwość przebierania w niekończących się opcjach niczym w przysłowiowych ulęgałkach, skutkuje bardzo często dwojako:

• paraliżem decyzyjnym, czyli odkładaniem wyboru „na później”. Najczęściej zastępuje się wtedy konieczność dokonania realnego wyboru całą masą działan, sprawiających wrażenie niezbędnych do podjęcia decyzji: analizowaniem wszystkich możliwych „za i przeciw”, niekończącymi się „dyskusjami”, kolejnymi „spotkaniami całego zespołu”, oczekiwaniem podjęcia „wspólnej decyzji” – tak, by w przypadku sukcesu można było go sobie przypisać, w przypadku porażki – rozmyć odpowiedzialność na „cały zespół”…

  albo

• „decyzjami na próbę“ – rzuceniem się w wir aktywności, które jednak w większości przydaków wykonywane są „na pół gwizdka” i „po łebkach”: szybko, niedokładnie, płytko. Kolejne „wyzwanie” już przecież czeka i kusi, obiecując jeszcze więcej frajdy i fajnych emocji…Efektem jest rosnąca liczba osób o coraz głębszym deficycie koncentracji i umiejetności skupienia uwagi, nie posiadajacych tym samym ani wyrobionej wytrwałości, niezbędnej do osiągnięcia sukcesu w jakiejkolwiek dziedzinie życia, ani innego pomysłu na siebie niż tylko „bo w życiu wszystkiego trzeba spróbować”.

DO OR DIE!

W odpowiedzi na powyższe, opracowaliśmy program, który często staje się początkiem brania przez ludzi dużo większej niż dotychczas odpowiedzialności w swoje ręce. W trakcie pracy warsztatowej każdy z uczestników dokonuje analizy własnych potencjałów – zarówno silnych stron, jak i obszarów, które często są kluczową przeszkodą w realizacji wielu zamierzeń. Stajemy przy tym w zdecydowanej kontrze do powszechnego dziś jeszcze w wielu miejscach myślenia „rozwijaj przede wszystkim swoje silne strony”, „najważniejsze są pozytywne wzmocnienia”, etc. gdyż uważamy taki sposób myślenia – owszem – za bardzo kuszący, tyle tylko, że nieprawdziwy. Tak samo często okazuje się bowiem, że kluczem nie jest „rozwijanie silnych stron”, tylko solidne zajęcie się właśnie ograniczeniami, które nie powalają posiadanych talentów wykorzystać.  Podobnie z chwaleniem ludzi i ciągłym „przyłapywaniem ich na sukcesach” – zbyt często widzimy kurioza w rodzaju „udzielania pozytywnej informacji zwrotnej” za to, że ktoś przyszedł  punktualnie, dotrzymał danego słowa i zrobił, to na co się umówił, czy innych zachowań, które dziś – właśnie na skutek chwalenia wszystkich za wszystko i pozwalania wszystkim na wszystko – stały się tak deficytowe, że aby je utrzymać, potrzebne są specjalne pochwały. A za chwilę pewnie nagrody, medale i podwyżki…

My stawiamy sobie inny cel: sprawić, by ludzie poczuli się wystarczająco silni, by faktycznie zacząć brać swój wziąć los we własne ręce, zacząć planować własną drogę i ćwiczyć się w odwadze i wytrwałości działania – a nie o o tym, opowiadania jak pięknie byłoby, gdyby…

EFEKTY

• Wzrost motywacji i zaangażowania

• „Chód bardziej sprężysty, czoło podniesione a spojrzenie proste”

• Większa odwaga do proaktywnego działania i brania osobistej odpowiedzialności